"ပန္းလိုခ်င္ အပင္ပ်ိဳးတတ္မွ"

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေခတ္ေပၚလူ႔အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ မိဘလုပ္သူေတြဟာ 

သူတို႔ကေလးငယ္ေတြကို မူႀကိဳေက်ာင္း အေစာႀကီးပို႔ၿပီး ကေလးေတြရဲ႕ 

ဦးေႏွာက္ထဲကို ပညာေရးေတြ ရိုက္သြင္းခ်င္ေနၾကပါတယ္။ ကေလးေတြ 

အရြယ္မေရာက္ခင္မွာ စာဖတ္တတ္ေအာင္၊သခၤ်ာတြက္တတ္ေအာင္ ၊

ၿပီးေတာ့ ဘာသာစကားႏွစ္မ်ိဳးေလာက္ ေျပာတတ္ေအာင္ အတင္းအၾကပ္ 

ပံုသြင္းေပးခ်င္ေနၾကတဲ့ မိဘေတြအမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ 

မူႀကိဳေက်ာင္း သင္ရိုးညႊန္းတမ္း ထဲမွာ ေဆာ့ကစားခ်ိန္မ်ားမ်ားထည့္ထားရင္ 

မိဘေတြက သိပ္မႀကိဳက္ခ်င္ လွပါဘူး။အသိဥာဏ္ေကာင္းေကာင္းမဖြံ႕ၿဖိဳးခင္မွာ 

စာေတြအတင္း သင္ေစခ်င္ေနၾကပါတယ္။ 

သားသမီးေတြကို ေက်ာင္းေစာေစာထားဖို႔ စိတ္ကူးေနတဲ့မိဘေတြအေနနဲ႔ 

ေမးခြန္းႏွစ္ခုကို အရင္ဆံုး ေျဖၾကည့္သင့္ပါတယ္။သားသမီးကို အခ်က္အလက္ 

ကိန္းဂဏန္းေတြ ထုတ္လုပ္ေပးႏိုင္တဲ့ စက္ယႏၱရား တစ္ခုလိုမ်ိဳးျဖစ္ေစခ်င္ 

တာလား။ဒါမွမဟုတ္ ဘဝအခက္ခဲေတြကို ရင္ဆိုင္ဖို႔ျပင္ဆင္ၿပီးသား 

လူတစ္ေယာက္ အျဖစ္ ႀကီးျပင္းေစခ်င္တာလား။ 

တကယ္ေတာ့ကေလးငယ္ေတြဟာ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ျပည့္ဝရင့္က်က္ျခင္း၊ 

လူမႈဆက္ဆံေရးေကာင္းမြန္ျခင္း၊ က်မ္းမာသန္စြမ္းျခင္း စတဲ့ အျခင္းအရာေတြ 

အျပည့္အဝရွိေနေစ မွသာလွ်င္ ႀကီးျပင္းလာတာနဲ႔အမွ် လူတိုင္းနဲ႔ အံဝင္ခြင္က် 

ေပါင္းသင္းဆက္ဆံတတ္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုအရည္အေသြး ပိုင္ဆိုင္ေစခ်င္ 

ရင္ေတာ့ ေဆာ့ကစားျခင္းကို ခြင့္ျပဳေပးရပါလိမ့္မယ္။ 

ေဆာ့ကစားျခင္းရဲ႕ အထူးျခားဆံုး အရည္အေသြးတစ္ခုက စိတ္ကူးယဥ္ျခင္း၊

စူးစမ္းရွာေဖြျခင္းႏွင့္ တီထြင္ဖန္တီးျခင္းတို႔ကို လြတ္လပ္စြာ လုပ္ေဆာင္တတ္ 

ေစပါတယ္။ 

ေဆာ့ကစားျခင္းဆိုတာ သဘာဝလုပ္ငန္းစဥ္ တစ္ခုျဖစ္ၿပီး အျပဳသေဘာ 

ေဆာင္တဲ့ ရလာဘ္ေတြ ျဖစ္လာေစ ပါတယ္။ကေလးငယ္ေတြကို 

ကစားဖို႔အတင္းအက်ပ္ တိုက္တြန္းစရာမလိုပါဘူး။ ဗီဇလလံႈ႕ေဆာ္မႈအရ 

သူ႔ဖာသာ ေဆာ့ကစားလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဆာ့ကစားလိုစိတ္နဲ႔ 

စူးစမ္းလိုစိတ္ေၾကာင့္ ကေလးငယ္ေတြဟာ အသိပညာ အသစ္ေတြရရွိလာၿပီး 

အနာဂါတ္အတြက္ လုပ္ေဆာင္ရမယ့္ သင္ယူျခင္း လုပ္ငန္းစဥ္ကို အလြယ္တကူ

လုပ္ေဆာင္လာႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ 

ျပင္ပကမၻာကိုလည္း အဆင္ေျပေျပ၊ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ေပြ႕ဖက္ လာႏိုင္ 

ပါလိမ့္မယ္။ ဒီအရည္အေသြးေတြက စာဖတ္တတ္ဖို႔၊စာေရးတတ္ဖို႔၊

တစ္ႏွစ္သံုးေလး ေရတြက္တတ္ဖို႔ အျပင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကမၻာႀကီး အတြက္ 

အေရးတႀကီးလိုအပ္ေနတဲ့အရာေတြပဲ မဟုတ္ပါလား…..။

ဒါျဖင့္ ဒီေန႔ေခတ္ ကေလးသူငယ္ေတြဟာ ဘယ္လိုကစားနည္းေတြနဲ႔ 

ေဆာ့ကစားေနၾကပါသလဲ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္ေတြတုန္းက Outdoor Games 

ေတြျဖစ္တဲ့ ေရႊစြန္ညိဳ၊ ပုန္းစလုတ္ေတာက္တဲ့၊ ေညာင္ပင္တေစၦ၊ တူတူပုန္းတမ္း၊ 

စိန္ေျပးလိုက္တမ္း တို႔ကို ကစားခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီကစားနည္းေတြဟာ အေျခခံ 

အားျဖင့္ ကိုယ္လက္ႀကံ့ခိုင္မႈကို အေထာက္အကူေပးပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ 

စုေပါင္းစိတ္ဓာတ္ကိုလည္း ဖြံ႕ၿဖိဳးလာေစပါတယ္။ 

ဒီေန႔ကေလးငယ္ေတြရဲ႕ အဓိက ကစားစရာဟာ တီဗြီဖန္သားျပင္ေတြ 

ျဖစ္ေနပါၿပီ။ တီဗီြ ေရွ႕မွာ နာရီေပါင္းမ်ားစြာထိုင္ရင္း အခ်ိန္ကုန္ၾကပါတယ္။ 

တီဗီြအျပင္ ကြန္ျပဴတာဂိမ္း၊ ဗြီဒီယိုဂိမ္း တို႔လည္း ရွိေနပါေသးတယ္။ဒါေတြကို 

နည္းပညာရဲ႕ အသီးအပြင့္ေတြလို႔ သတ္မွတ္ၾကမလား၊ဒါမွ မဟုတ္ 

သဘာဝက်က် ေဆာ့ကစားျခင္းအတြက္ အေႏွာင့္အယွက္ တစ္ခုလို႔ 

ယူဆၾကမလား….။

မိဘေတြအေနနဲ႕ကေတာ့ ကေလးငယ္ကို နည္းပညာအသစ္နဲ႔ ယဥ္ပါးေစၿပီး 

တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ေဖ်ာ္ေျဖမႈေပးစြမ္းႏိုင္တာေၾကာင့္ သေဘာက်ေကာင္း 

က်ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ဒါေပမယ့္ သိထားရမွာက နည္းပညာဆိုတာ 

ေကာင္းက်ိဳးရွိသလို၊ဆိုးက်ိဳးလည္း ေပးစြမ္းႏိုင္ေၾကာင္း ရွိေၾကာင္းပါပဲ။ 

နည္းပညာ အသစ္အဆန္းေတြဟာ ကေလးငယ္ေတြရဲ႕ ကိုယ္ခႏၶာ က်န္းမာေရး 

သာမက စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာကိုပါ ထိခိုက္ေစေၾကာင္း ပညာရွင္ေတြက ေထာက္ျပ 

ေနၾကပါၿပီ။ 

တစ္ခ်ိဳ႕ကေလးငယ္ေတြဟာ ကြန္ျပဴတာေတြကို ဘိန္းစြဲသလို စဲြေနၾကပါတယ္။

ျပင္ပ ကမၻာနဲ႔ လံုးဝအဆက္ျပတ္သလို ျဖစ္သြားၿပီး ကြန္ပ်ူတာဂိမ္းရဲ႕ 

ေထာင္ေခ်ာက္ထဲမွာ ပိတ္မိေနၾကပါတယ္။ သူ႕ပတ္ဝန္းက်င္မွာ 

ဘာေတြျဖစ္ေနျဖစ္ေန ဂရုမစိုက္ေတာ့ပါဘူး။သူသိတာက ဂိမ္းအႏိုင္ရဖို႔ 

တစ္ခုပါပဲ။

ဒီလိုနဲ႔ကေလးငယ္ေတြဟာ မိသားစုအဝန္းယိုင္းထဲမွာေတာင္ အထိအေတြ႕ 

နည္းလာၾကပါတယ္။ ကြန္ျပဴတာေရွ႕မွာတစ္ေယာက္ထဲေနရေလေလ 

သာယာေလေလ ျဖစ္လာပါတယ္။ 

ဒီလိုအခန္းေအာင္းၿပီးဂိမ္းေဆာ့ျခင္းရဲ႕ အက်ိဳးရလာဘ္အျဖစ္ မ်က္စိအေဝးမႈန္ 

ျဖစ္လာၾကပါတယ္။ ရန္လိုစိတ္ႀကီးမားလာမယ္။ ကြန္ပ်ူတာေရွ႕မွာ မထစတမ္း 

ေဆာ့ကစားရင္းစားေသာက္ဖို႔ပါ အခ်ိန္မေပးႏိုင္ေလာက္ေအာင္

ျဖစ္လာၾကပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားမႈ မရွိတဲ့အျပင္ အဟာရခ်ိဳ႕တဲ့မႈပါ ထပ္ဆင့္လိုက္တဲ့ အခါ က်မ္းမာေရးထိခိုက္လာ၇ေတာ့တယ္။ 

ေလ့လာမႈစစ္တမ္းတစ္ခုအရ ဂိမ္းေဆာ့တဲ့ကေလးငယ္ေတြဟာ ကစားပြဲ 

တစ္ခုအတြင္း လက္ကိုင္ခလုတ္ကို အႀကိမ္ တစ္ရာ့ငါးဆယ္မွ သံုးရာအထိ

ႏွိပ္ၾကရပါတယ္။ ၾကာလာတဲ့အခါ လက္ေခ်ာင္းေတြမွာ ဒဏ္ျဖစ္ၿပီး 

အဆစ္အျမစ္ေဝဒနာ ကပ္ၿငိခံစားရပါတယ္။ ေဆးပညာအရ အဲဒီေဝဒနာကို De 

Quervain’s stenosing Tenosynovitis လို႔ အမည္ ေပးၾကပါတယ္။

ဒီေတာ့ကေလးငယ္ေတြကို ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာနဲ႔ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ဖြံ႕ၿဖိဳးေစတဲ့ 

ရိုးရာကစားနည္းေတြ ေနရာမွာ နည္းးပညာ ကစားနည္းေတြ 

အစားထိုးဝင္ေရာက္လာျခင္းဟာ ဆိုးက်ိဳးကိုသာ ပိုမ်ားလာေစပါတယ္။ 

ကေလးဆိုတာ ခံစားမႈ ႏုနယ္တယ္၊ေတြးေခၚခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္မႈ အားနည္းတယ္။ 

သူတို႔အတြက္ ဆိုးက်ိဳးျဖစ္ေစမယ့္ ကိစၥေတြက လြတ္ေျမာက္ေအာင္ 

လူႀကီးေတြက ကူညီပ့ံပိုးေပးရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ 

ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ စုေပါင္းကစားနည္းေတြကို ကေလးေတြအာရံုဝင္စားလာေအာင္ 

လုပ္ေဆာင္ေပးၾကရပါမယ္။ 

နည္းပညာဂိမ္းေတြဟာ ကေလးငယ္ေတြအသိဥာဏ္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေစေရးအတြက္ 

အေထာက္အကူ ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ေစပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ 

ကမၻာႀကီးမွာ အသိဥာဏ္ဖြံ႔ၿဖိဳးမဥ တစ္ခုတည္းကိုသာ လိုအပ္ေနတာ 

မဟုတ္ပါဘူး။ 

fact ေတြအေပၚအေျခခံတဲ့ knowledge ရွိရမွာျဖစ္သလို၊ value ေတြအေပၚ 

အေျခခံတဲ့ wisdom ရွိဖို႔လည္း လိုအပ္ပါတယ္။ဒီေတာ့ ကေလးငယ္ေတြ 

အိမ္အျပင္ထြက္ၿပီး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေဆာ့ကစားၾကပါေစ………………။