အိႏၵိယ ႏုိင္ငံတြင္ သခင္ျဖစ္သူကို ျမႇဳပ္ႏွံထားသည့္ ေျမပံုနံေဘးမွ ႏွစ္ပတ္လံုးလံုး မခြာဘဲ တြယ္ကပ္ေနသည့္ သစၥာရွိ ေခြးကေလး တစ္ေကာင္ကို တိရစာၦန္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေရး ဝန္ထမ္းတစ္ဦးက ကယ္တင္ကာ သက္ဆိုင္ရာ မိသားစုထံ ျပန္လည္ ပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရသည္။
အသက္(၁၈)ႏွစ္ရွိ ဘက္စခါရွရီသည္ ယာဥ္မေတာ္တဆမႈ တစ္ခုေၾကာင့္ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ႏွင့္ ကြယ္လြန္ခဲ့ရသည္။ ၎သည္ လြန္ခဲ့ေသာ (၅)ႏွစ္က ေခြးကေလး ေတာ္မီကို ေမြးစားထားခဲ့ၿပီး ၎ေသဆံုးခ်ိန္တြင္ ေတာ္မီက ေျမပံုနံေဘးတြင္ မခြာစတမ္း ေစာင့္ေရွာက္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္သားတစ္ဦးျဖစ္သည့္ ဘက္စခါ၏ ေျမပံုအနီးတြင္ ေတာ္မီသည္ (၁၅)ရက္လံုးလံုး ေခြေနခဲ့ၿပီး အစာလည္းမစား၊ ေရလည္းမေသာက္ဘဲ ပိန္လွီ အားယုတ္လာခဲ့သည္။
ခ်န္ႏိုင္းရွိ သခ်ႋဳင္းေနရာ တစ္ခုတြင္ ဘက္စခါကို ျမႇဳပ္ႏွံထားရာ ေတာ္မီက သခင္ျဖစ္သူ၏ ေနာက္ဆံုး လွဲေလ်ာင္းရာ ေနရာကို ေန႔ေန႔ညည မခြဲခြာစတမ္း ေစာင့္ေရွာက္ေနခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ အိႏၵိယရွိ တိရစာၦန္ ကယ္ဆယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရး အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုတြင္ အလုပ္လုပ္ေနသည့္ ေဒါန္ဝီလ်ံစ္က ေခြးကေလးကို ေတြ႕ရွိၿပီး ကယ္တင္ႏုိင္ခဲ့သည္။
သူမက “ဩဂုတ္ လဆန္းေလာက္ကေပါ့။ ေျမပံုအသစ္ေလး တစ္ခုနားမွာ ေခြးညိဳေလးတစ္ေကာင္ ထုိင္ေနတာကို ကၽြန္မ ပထမဆံုး သတိထားမိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ပဲ သေဘာထားၿပီး ေဘးက ျဖတ္သြားခဲ့တယ္။ တျခားဘာမွ မေတြးမိဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဩဂုတ္ (၁၃)ရက္မွာ အဲဒီေနရာနား ေနာက္တစ္ေခါက္ ထပ္ေရာက္ေတာ့ ေခြးေလးကို ထပ္ေတြ႕တယ္။ အရင္တုန္းက ေနရာမွာပဲ မေျပာင္းအလဲ ထိုင္ေနတယ္။ ၾကည့္ရတာ တစ္ပတ္လံုးလံုး ေနရာမေ႐ႊ႕ခဲ့ဘူး ထင္တယ္”ဟု ဆိုသည္။
ဝီလ်ံစ္က “ေခြးကေလးက ပူေဆြးေသာက ေရာက္ေနရွာတယ္။ ကၽြန္မ အနားကို ကပ္သြားေတာ့ သူ႔မ်က္လံုးထဲမွာ မ်က္ရည္ေတြ ျမင္ေနရတယ္။ ေတာ္ေတာ္လည္း အေျခအေန ဆိုးေနၿပီ။ ငတ္ျပတ္ၿပီး လႈပ္ေတာင္ မလႈပ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။ ကၽြန္မက ေရရယ္၊ ဘီစကြတ္ မုန္႔ေလးေတြရယ္ ေကၽြးေတာ့ သူစားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေနရာကေတာ့ အေ႐ႊ႕မခံဘူး။ ေနာက္ေတာ့ ဒီေခြးေလးကို သိသလားလို႔ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ကၽြန္မနဲ႔ ကၽြန္မရဲ႕ အဖြဲ႕သားေတြ လုိက္ေမးၾကည့္တယ္။ ေခြးေလးနာမည္က ေတာ္မီျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း၊ သူ႔သခင္ရဲ႕ ေျမပံုကို ေစာင့္ေနတဲ့အေၾကာင္း အဲဒီက်မွ သိလာတာပါ”ဟု ရွင္းျပခဲ့သည္။
ဝီလ်ံစ္သည္ ဇစ္ျမစ္ကို ေျခရာခံရင္း ေနာက္ဆံုးတြင္ ဘက္စခါ၏ မိခင္ ရွရီမာတီ ဆြန္ဒါရီႏွင့္ ေတြ႕ဆံုခြင့္ ရခဲ့သည္။ သူမသည္လည္း သားျဖစ္သူကဲ့သို႔ပင္ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္သားတစ္ဦး ျဖစ္သည္။ “ရွရီမာတီကို ေတာ္မီ့ဆီ ေခၚသြားပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေခြးကေလးက အားယူၿပီးထလာတယ္။ ရွရီမာတီကို လွ်ာနဲ႔လ်က္ၿပီး ႏႈတ္ဆက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ေခါင္းကို ရွရီမာတီရဲ႕ ေျခေထာက္ေပၚ တင္ၿပီး နားေနတယ္။ ၾကည့္ရတာ သူေကာင္းေကာင္း မွတ္မိပံုပဲ”ဟု ဝီလ်ံစ္က ဆိုသည္။
ဘက္စခါတို႔သည္ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းခြင္တြင္ပင္ တပူးတြဲတြဲ ရွိေနတတ္ေၾကာင္း ရွရီမာတီက ရွင္းျပသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဘက္စခါ ေသဆံုးၿပီးေနာက္ ဩဂုတ္ (၂)ရက္ေန႔ ကတည္းက ေတာ္မီသည္ ေနအိမ္မွ ထူးဆန္းစြာ ေပ်ာက္ဆံုးသြားေၾကာင္း သူမက ဆိုသည္။ ထိုစဥ္က ေတာ္မီသည္ ပိုင္ရွင္သစ္ ေတြ႕သြားၿပီဟုသာ ရွရီမာတီက ေပါ့ေပါ့တန္တန္ ေတြးမိခဲ့သည္။
“ေတာ္မီ ျပန္ေရာက္လာလုိ႔ ရွရီမာတီ ေတာ္ေတာ္ေလး ေပ်ာ္ေနပါတယ္။ သူက ေတာ္မီကို မိသားစုအတြက္ သစၥာရွိတဲ့ မိတ္ေဆြေလးလို႔ သတ္မွတ္ လုိက္ပါတယ္။ အခုေတာ့ သူ႔သားရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းကို ေကာင္းေကာင္း ေစာင့္ေရွာက္ၿပီး ေမြးထားမယ္လုိ႔လည္း ေျပာတယ္”ဟု ဝီလ်ံစ္က ဆိုသည္။ သူမက “သူတို႔ေတြ ထြက္သြားေတာ့ ကၽြန္မစိတ္ထဲ ဝမ္းနည္းသြားမိတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေတာ္မီက သူ႔ပိုင္ရွင္ မိသားစုနဲ႔ ျပန္ေပါင္းဆံုခြင့္ ရခဲ့တာကိုေတာ့ ၾကည္ႏူးမိပါတယ္။ ရွရီမာတီရဲ႕ ေသာကေတြကို ေတာ္မီက ကူညီၿပီး ေျဖေဖ်ာက္ေပးမယ္လုိ႔ ကၽြန္မ ယံုၾကည္တယ္။ ေခြးေတြဟာ စိတ္ခံစားခ်က္ပိုင္းမွာ အံ့ဩေလာက္စရာ တိရစာၦန္ေလးေတြပါပဲ”ဟုလည္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။
_Ref: Dailymail
Yangon
0 comments:
Post a Comment