မႏၲေလးသား နဲ႔ ဆတ္သား

မႏၲေလးၿမိဳ႕က ဘာသာေရးကို ေနရာတိုင္းမွာ အေျခခံ ထားတယ္။ အေျပာအဆို၊ အေနအထိုင္၊ အေရာင္းအဝယ္ ကအစ စားေသာက္တာ အဆံုး ဘာသာတရားနဲ႔ ၿငိေနရင္၊ ဆန္႔က်င္ေနမယ္ ဆိုရင္ မလုပ္ၾကဘူး။ ေရွာင္ၾကတယ္။ ဥပမာ ၾကက္ ဝက္ အစရွိသျဖင့္ သားတိုးေမြးတာ မႏၲေလးသား၊ မႏၲေလးသူ စစ္စစ္ေတြ မလုပ္ၾက ပါဘူး။ မႏၲေလးသား၊ မႏၲေလးသူ အမ်ားစု က ဘာသာတရား တကယ္ကို ကိုင္း႐ႈိင္းပါတယ္။ ဟင္းစား တာေတာင္ အမဲသား (ႏြားသား) ဆိုရင္ မစားၾကဘူး။ စားသူနည္း ပါတယ္။ ဝက္သား၊ ၾကက္သား ပဲ စားၾကတယ္။ အစား အမ်ားဆံုးက ဝက္သားပါပဲ။ အလွဴအတန္း အစရွိတဲ့ အေကြၽးအေမြး ျပဳလုပ္တဲ့ ေနရာတိုင္းမွာ ဝက္သား၊ ၾကက္သားပဲ ေကြၽးတယ္။ အမဲသား ေကြၽးတဲ့ အလွဴအတန္း မရွိဘူး။ မေတြ႕ၾက ရပါဘူး။

ေစ်းထဲ အသားေရာင္းတဲ့ ဆုိင္တန္း သြားရင္လဲ အမဲသားဆိုင္ အေတာ္ ရွာယူရတယ္။ ေစ်းတစ္ခုလံုးမွ တစ္ဆိုင္ ႏွစ္ဆိုင္ ဆိုတာ အမ်ားဆံုးပဲ။ ထမင္းဆိုင္ အေတာ္မ်ားမ်ား ကလဲ အမဲသားဟင္း ေမးရင္း ေခါင္းခါၾက ပါလိမ့္မယ္။

အမဲသားစားတဲ့ နယ္ၿမိဳ႕ေတြက ေျပာင္းလာခါစ လူေတြ ဆိုရင္ အေတာ္ အခက္ႀကံဳၾက ရပါတယ္။ ႏြားေတြဟာ လူနဲ႔ဖက္ၿပီး ေႏြ၊ မိုး၊ ေဆာင္း ထြန္ထယ္ေတြနဲ႔ ေျခကန္႐ုန္းၿပီး လူေတြစားတဲ့ ဆန္စပါးေတြ၊ သီးႏွံေတြ၊ လူေတြဝတ္မယ့္ အဝတ္အထည္ ရက္လုပ္တဲ့ ဝါဂြမ္းေတြ ထြက္ေအာင္ လုပ္ေပးတာမို႔ ေက်းဇူးရွင္လို႔ ျမင္ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျဗဟၼစိုရ္ စိတ္ထားၿပီး ႏြားသားကို ေရွးက မႏၲေလးသား၊ မႏၲေလးသူ တို႔ ေရွာင္ခဲ့ ၾကပါတယ္။ မြန္ျမတ္တဲ့ စိတ္ဓာတ္၊ မြန္ျမတ္တဲ့ အသိတရား နဲ႔ အမဲသား ေရွာင္ခဲ့တဲ့ မႏၲေလးၿမိဳ႕သူ၊ ၿမိဳ႕သားေတြ ဘယ္အခ်ိန္က စၿပီး အညာခံ၊ အလိမ္ခံ ရတယ္ မသိဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လူမွန္း သိတတ္ေတာ့ အညာခံ ေနရပါၿပီ။ ဆတ္သားေျခာက္ ေရာင္းေနၾကပါၿပီ။ ဝိသမသမား ေတြရဲ႕ စီးပြားေရး ေစ်းကြက္ရွာ ရာမွာ အမဲသားက မႏၲေလး ၿမိဳ႕ေပၚမွာ ေရာင္းအား နည္းေတာ့ ဆတ္သားေျခာက္ ဆိုတဲ့ နာမည္တစ္မ်ဳိး နဲ႔ေျပာင္းၿပီး ေစ်းေတြမွာ ေရာင္းလာ ပါတယ္။ တျဖည္းျဖည္း ထမင္းဆိုင္ေတြ၊ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ေတြမွာပါ ေရာင္းလာၾက ပါတယ္။ အမဲသား ေရာင္းသူ ရွားေပမယ့္ ဆတ္သားေျခာက္ ကေတာ့ ေစ်းေတြထဲမွာ ေပါလိုက္သမွ ေတာင္ပံု၊ ရာပံုပါ။ ဘယ္ႏွပိႆာ ယူမလဲ။ အခ်ိန္ ဘယ္ေလာက္ ယူမလဲ။ ေပါလိုက္တဲ့ ဆတ္သား ေျခာက္ေတြ။ လူအေတာ္ မ်ားမ်ားလဲ ဆတ္သားေျခာက္ စားမိၾက ပါတယ္။

ကေလးဘဝ အေတြးနဲ႔ ေတြးမိတယ္။ ဒီအေကာင္ (ဆတ္)ေတြကို ဘယ္လို ေနရာကမ်ား ဖမ္းၾကသလဲလို႔ မႏၲေလးေတာင္၊ စစ္ကိုင္းေတာင္ လိုေနရာ ေတြကမ်ား ဖမ္းၾကသလား။ ဒါမွမဟုတ္ ျပင္ဦးလြင္ ဘက္ေတာင္ေတြ ကမ်ား လား။ ေနာက္နည္းနည္း အရြယ္ေရာက္လို႔ ခရီးေလး ဘာေလးသြားမွ ဆတ္အေၾကာင္း နားလည္ ပါေတာ့တယ္။ ဆတ္ဆိုတာ ကခ်င္ျပည္နယ္ လို ေတာထူထပ္တဲ့ ေနရာမွာသာ ရွိႏိုင္တဲ့ ရွားပါး တိရ စၧာန္မ်ဳိးပါ။ ေနာက္ပိုင္း ျပည္နယ္ေတြမွာ ဆတ္က ရွားပါး လာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မႏၲေလးၿမိဳ႕ ေစ်းေတြမွာေတာ့ ဆတ္သား အလြယ္တကူ ရႏိုင္တုန္း ပါပဲ။ ပထမေတာ့ မႏၲေလး ဆတ္သားက အတုံး နည္းနည္းႀကီးၿပီး ၾကပ္တင္ ထားပါတယ္။ ခပ္မည္းမည္း ပါ။ 

ေနာက္ပိုင္း ဆိုးေဆးေတြ ေခတ္စားလာေတာ့ အမဲသားကို ဆိုးေဆးနယ္ၿပီး ကပ္ၾကမ္းေတြ ေပၚတင္ ယင္တဝီဝီ နဲ႔ လွန္းထားတာ ရပ္ကြက္ အခ်ဳိ႕မွာ ေတြ႕ေနရ ပါတယ္။ ေဆးေရာင္ေၾကာင့္ အမဲသားနဲ႔ မတူတဲ့ နီရဲရဲအေရာင္ ျဖစ္သြားပါတယ္။ မႏၲေလးၿမိဳ႕ ေစ်းေတြထဲက ဘုရားစူး ဆတ္သား၊ မိုႀကိဳးပစ္ ဆတ္သားပါ။

ႏြားမ်ားကို သနားေသာ၊ ႏြားသားကို မစားေသာ ေမတၱာ ထားေသာ ျဗဟၼစိုရ္တရား ပြားမ်ားေသာ ထိုၿမိဳ႕သားမ်ား အတြက္ပါရမီ ျဖည့္ဆည္းရန္၊ ကုသိုလ္ယူ ႏိုင္ရန္ အမဲသားကို ဆတ္သား လုပ္ေရာင္းျခင္း ေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ ပါဘူး။ ကိုယ္က်ဳိး စီးပြားအတြက္ အတၱကို ေရွ႕တန္းတင္ၿပီး ဘယ္သူေသေသ ငေတမာရင္ ၿပီးတာပဲ၊ ငါ့ အက်ဳိးစီးပြား အတြက္ ဘယ္သူ႔ က်န္းမာေရး၊ ဘာသာေရး၊ စီးပြားေရး ထိခိုက္ထိခိုက္ ငါအျမတ္ရရင္ ေရာင္းၾကမွာပါ။ ဆတ္သား မဟုတ္ဘူး ဆိုတာ ထူတဲ့ၿပိန္းတဲ့ လူအနည္းစု ေလာက္သာ မသိေပမယ့္ လူေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားကေတာ့ သိၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဆတ္သားေျခာက္ ဆိုတဲ့ အမွတ္နဲ႔ ဝိနည္းကို လက္တစ္လံုးျခား ကပ္ေရွာင္ၿပီး ဝါးလက္စ ဆက္ဝါး၊ စားလက္စနဲ႔ ဆက္စားၾက ပါတယ္။ တို႔ကေတာ့ အမဲသား မစားဘူး၊ ဆတ္သားေျခာက္ ဝယ္တာပဲ မစစ္ရင္ သူတို႔ေရာင္းတာ သူတို႔ ခံလိမ့္မယ္ ဆိုတဲ့ ဆင္ေျခနဲ႔ စားသူက စားပါေတာ့တယ္။ မူလ ရည္ရြယ္ရင္းေတြ ေစာင့္ထိန္းမႈေတြ ေပ်ာက္ကြယ္ကုန္ ပါတယ္။

မႏၲေလးၿမိဳ႕ နာမည္ႀကီး ထမင္းဆိုင္ အေတာ္မ်ားမ်ား က ထမင္းစားၿပီး ထန္းလ်က္ခဲ၊ လက္ဖက္သုပ္၊ ဆတ္သားေျခာက္ဖုတ္ ေရေႏြးၾကမ္း တို႔ျဖင့္ တထီးတနန္း ဧည့္ခံတတ္ ၾကျခင္းက ဓေလ့ထံုးစံ တစ္ခုပါပဲ။ ခ်ေပးတတ္ပါ ေသးတယ္။ ႀကိဳက္လို႕ကေတာ့ စားပါ။ ဆတ္သား ေျခာက္ဖုတ္ ကေတာ့ ေပါေပါပဲ။ ေနာက္ထပ္ လိုက္ပြဲခ်ေပး တတ္ပါတယ္။ အမဲသား မစားသူမ်ား အတြက္ အမွတ္ရစရာ ေလးတစ္ခုပါ။ ဆတ္သားေျခာက္ ေရာင္းသူ အေတာ္မ်ားမ်ား ကလဲ ေရာင္းအား ေကာင္းခဲ့ၾက ပါတယ္။

အခုအခ်ိန္ မွာေတာ့ ဆတ္သားေျခာက္ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားပါၿပီ။ ဆတ္သားေျခာက္ ေရာင္းသူေတြရဲ႕ ပဥၥလက္ အတတ္ပညာနဲ႔ မ်က္လွည့္ ဆရာ ေဒးဗစ္ ေကာ္ပါဖီး တို႔လို ဆတ္ကို ဟိုက္ခ်ေလာင္း လုပ္ၿပီး ဆိတ္ျဖစ္သြား ျပန္ပါၿပီ။ဆတ္သားေျခာက္ ကေတာ့ ေဆးဆိုးတာ၊ ကပ္ၾကမ္းေပၚ လွန္းတာ ျမင္ႏိုင္ ေတြ႕ႏိုင္တယ္။ အသားခ်င္း ကလဲ ကြာတယ္။ မႏၲေလး ၿမိဳ႕ႀကီးမွာ ဆတ္ လြယ္လြယ္ ကူကူ မရႏိုင္ဘူး ဆိုတာလဲ သိႏိုင္တဲ့ အတြက္ တကယ္ စဥ္းစားၿပီး ေရွာင္ရင္ ဆတ္သားက မစားမိ ႏိုင္ပါဘူး။ ဆိတ္သား ေျခာက္ကေတာ့ ေစ်းကိုယ္တိုင္ ဝယ္လို႔ အၿမီး တန္းလန္းနဲ႔ ျမင္ရရင္ ဆိတ္သားစစ္ ပါလိမ့္မယ္။ မျမင္ရ ရင္ေတာ့ စစ္ဖို႔ မေသခ်ာ၊ စားဖို႔ သတၱိမရွိ တာလဲ အမွန္ပါ။ မစားရဲ ပါဘူး။

စာေရးသူက မနက္ေစာေစာ အိပ္ရာထတဲ့ အက်င့္ ရွိပါတယ္။ တစ္ေန႔မနက္ ေလးနာရီ ေလာက္ အိပ္ရာ ထခ်ိန္မွာ ျမင္းခြာသံ တခြပ္ခြပ္ နဲ႔ ျမင္းလွည္း တစ္စီး ေမာင္းႏွင္ လာပါတယ္။ မိမိ အေရွ႕နား အေရာက္မွာ ျမင္းဇက္ သတ္ၿပီး ရပ္လိုက္ ပါတယ္။ အက်ႌခြၽတ္နဲ႔ အသား မည္းမည္း ခပ္သန္သန္ လူတစ္ေယာက္ တုတ္ႀကီး တစ္ေခ်ာင္းကို ေက်ာတြင္ လက္ျပန္ ကပ္ၿပီး ဆင္းလာ ပါတယ္။ မိမိလဲ သူ႔ကိုၾကည့္ၿပီး ကိုယ့္ကို အႏၲရာယ္ ျပဳေတာ့မယ့္ အထင္နဲ႔ အေတာ္ ေၾကာက္လန္႔ သြားပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ မဟုတ္ဘဲ လမ္းေဘးက ေခြးတစ္ေကာင္ရဲ႕ ဦးေခါင္းကို တုတ္ခနဲ ႐ိုက္ခ် လိုက္ပါတယ္။ ကိန္ဆိုတဲ့ အသံ တစ္ခ်က္ပဲ ထြက္လိုက္ ႏိုင္ပါတယ္။ ေခြးက ဆန္႔ေနပါၿပီ။ ေျခေထာက္ ႏွစ္ေခ်ာင္းဆြဲ လွည္းေပၚ ပစ္တင္ၿပီး ဒုန္းစိုင္း ေမာင္းထြက္ သြားပါတယ္။ ေနာက္ မၾကာမၾကာ လဲ ဒီလွည္းနဲ႔ ဒီလူေတြ ဒီလို ေခြးေတြ လိုက္႐ိုက္ ေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ လွည္းက အမိုးတပ္ မထားေတာ့ အလားတူ ေခြး အေတာ္မ်ားမ်ား ကိုလဲ လႈပ္တုတ္ လႈပ္တုတ္နဲ႔ အပံုလိုက္ ပါသြားတာ ေတြ႕လိုက္ ရပါတယ္။ တကယ္လို႔ ဒီအသားေတြ ေစ်းထဲ ေရာက္ၿပီး ဘုရားစူး ဆိတ္သား မိုးႀကိဳးပစ္ ဆိတ္သား ေတြ ျဖစ္ကုန္ရင္ ဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔ ဆိတ္သား နဲ႔ ဆိတ္သားေျခာက္ ဆိုရင္ (ေဝရာမဏိ) ေရွာင္ၾကဥ္မိ ပါေတာ့တယ္။

အခ်ဳိ႕ ဆတ္သားေျခာက္ မဟုတ္ဘူး။ ဆိတ္သားေျခာက္ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး ဆိုတာ ေတြးေခၚ ႏိုင္တယ္။ ယုတၱိ ဘယ္လိုမွ မရွိဘူး ဆိုတာလဲ သိတယ္။ သိရက္နဲ႔ စားၾက ပါတယ္။ အမဲသား လံုးဝ ေရွာင္ထားၾက သူေတြပါ သူမ်ား မိုးခါးေရ ေသာက္လို႔ မိမိတို႔လဲ လိုက္ေသာက္ၾက တာလား။ တကယ္လို႔ အျပစ္ရွိမယ္၊ ငရဲႀကီးမယ္ ဆိုရင္ ဆတ္သားေျခာက္၊ ဆိတ္သားေျခာက္ ဆိုတဲ့ နာမည္ ေျပာင္းထား႐ံုနဲ႔ အျပစ္လြတ္ မွာလား။ အမဲသား စားခ်င္တာ အမဲသားပဲ စားပါ ေတာ့လား။ သူမ်ား လိမ္တာ သိသိႀကီးနဲ႔ အလိမ္မခံ ပါနဲ႔။ မိမိ ကိုယ္ကိုလဲ ျပန္မလိမ္ခ်င္ ပါနဲ႔။ မုသာဝါဒ အျပစ္တစ္ခု ထပ္ မက်ဴးလြန္ ပါနဲ႔ေတာ့လား။ အမဲသားကို အမဲသားလို႔ စားတာက ေစ်းလဲပိုခ်ဳိ ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့ ေနရာက အသား၊ မိုးခိုသား၊ ေပါင္သား၊ လိုခ်င္တဲ့ အသား၊ ႀကိဳက္တဲ့အသား၊ ေကာင္းေပ့ ညြန္႔ေပ့ ဆိုတဲ့ အသားကို စားလို႔ ရပါတယ္။ စားၾက စမ္းပါ။

အခုေခတ္မွာ ဆတ္သားေျခာက္ ကေတာ့ မေရာင္းၾက ေတာ့ပါဘူး။ ဆိတ္သားေျခာက္ ကေတာ့ အခုေခတ္ စားဆဲပါ။ ထမင္းဆိုင္ မွာလဲ ဆိတ္သားဟင္း၊ ဆိတ္သားေျခာက္၊ လက္ဖက္ရည္ ဆိုင္မွာလဲ ဆိတ္သား ေျခာက္ဖုတ္၊ ထမင္းဆီဆမ္း၊ ဆိတ္ကီးမား၊ ဆိတ္ပလာတာ၊ ဆိတ္ခပတ္၊ ဆိတ္စြပ္ျပဳတ္၊ ဆိတ္နာမည္ တပ္ထားတဲ့ အစားအစာ အေတာ္ မ်ားမ်ား ေတြ႕ေန ရပါတယ္။ မႏၲေလးသူ၊ မႏၲေလးသား ေတြက ေရွးက ဘိုးဘြားေတြ လက္ထက္ ကလို တကယ္ ယံုၾကည္လို႔ တကယ္ ေမတၱာထားလို႔ တကယ္ ေရွာင္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ တိတိက်က် လိုက္နာ ေရွာင္ၾကဥ္သင့္ ပါတယ္။ သူမ်ား လိမ္တာလဲ မခံခ်င္ပါနဲ႔။ မိမိ ကိုယ္ကိုလဲ ျပန္မလိမ္ခ်င္ပ ါနဲ႔။ သူမ်ား ေယာင္လို႔ လိုက္ေယာင္တာ လူအထင္ ႀကီးေအာင္ လုပ္တာ ဘာအက်ဳိး မွ မရွိပါဘူး။ ကုသိုလ္လဲ ရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အသားမစားဘူး ဆိုမွေတာ့ အာ႐ံု ျပတ္ျပတ္ ေနစမ္းပါ။ ဂ်ံဳကို အသားတု လုပ္မစားခ်င္ ပါနဲ႔ေတာ့လား .. ဗ်ာ။

#Yadanarpondaily